ฉันไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน ที่จะเราจะปราศจากโควิด-19 นี้ มันขึ้นอยู่กับมนุษย์ (ค่ะ/ครับ อาจารย์) ถ้าพวกเขาหันกลับ และใช้ชีวิตอย่างมีเมตตา ไม่ฆ่าสัตว์หรือคนอีกต่อไป แล้วการแพร่ระบาดนี้ จะหายไปในไม่ช้า ไม่ต้องใช้ยาใด ๆ ไม่ต้องใช้วัคซีน ไม่ต้องเดือดร้อนใด ๆ แต่ถ้าพวกเขายังดำเนินต่อไป อย่างที่เป็นอยู่ ฉันไม่รู้ ฉันรับรองไม่ได้ ฉันช่วยได้บ้าง แต่ฉันช่วยทั้งหมดไม่ได้ (ค่ะ อาจารย์)
มีอะไรอีกไหม? เดือนธันวาคม ฉันตรวจดูนะ ว้าว! ยังมีอีกบางส่วนอยู่ด้านหลัง เพราะฉันไม่ได้เขียน เป็นเวลาหลายวัน ฉันเลยคิดว่าไม่มีอะไรเหลือ แต่นั่นเป็นแค่วันที่ 10 ดังนั้นจะเหลืออีก แล้วมีอะไรอีกในนี้ไหม? อื่น ๆ อีกมากมาย แต่ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ โอเค? (ค่ะ/ครับ อาจารย์)
สกั๊งค์ชอบอาหารนิ่ม ไม่ใช่อาหารแข็งของสุนัข แม้ว่าแข็งพวกเขาก็กินมัน แต่เขาชอบนุ่ม ๆ ฉันเลยบอกว่า “โอเค ฉันจะแช่มัน ในน้ำต้มสักพัก แล้วฉันจะให้พวกเขา" แล้วเขาชอบมากกว่า เขากินมันเร็วขึ้น และเขากินมันทั้งหมด แต่ก่อนเขาทิ้ง ชิ้นโต ๆ ไว้ เขากิน แต่ชิ้นเล็ก ๆ สำหรับลูกสุนัข อาหารลูกสุนัข ตอนนี้ฉันทำมันนุ่มลงและเขาชอบมัน ฉันถามเขา “คุณชอบอย่างอื่นอีกไหม ?” เขาบอกว่าเขาไม่รู้ "ไม่เป็นไร" เขาไปสถานที่บางแห่ง และกินเกรปฟรุ๊ต (โอ้) ในสวนบางแห่ง เขากินผิวข้างนอกแล้ว เขากินเกรปฟรุ๊ต น้อยมาก ส้มโอทุกลูก เขาเจาะรูและกินบางส่วน แล้วฉันก็พูดว่า “มีอะไรอีกไหม ที่ฉันให้คุณได้ เพราะฉันไม่ใช่สกั๊งค์ ฉันไม่รู้ว่าคุณชอบอะไร ?” เขาพูดว่า “มันดีอยู่แล้ว มันดีมาก อาหารสุนัข (วีแกน) อร่อยดี” แล้วฉันก็ถามเขาว่า “แต่คุณรู้ได้อย่างไร เกี่ยวกับอาหารของสุนัข? เพราะสกั๊งค์นั้น พวกเขาไม่รู้อะไรเลย เกี่ยวกับอาหารสุนัขนี้ คุณมา กินอาหารสุนัข (วีแกน)ได้อย่างไร เหมือนว่าคุณเป็นสุนัขของฉัน ?” เขาพูดว่า “โซซี่บอกฉัน ว่าท่านจะให้อาหารฉัน” (โอ้) ฉันพูดว่า "อ้า สาวนั่น! ชอบยุ่ง” ไม่เพียงแต่ฉันต้องเลี้ยงเธอ ดูแลเธอ ตอนนี้เธอยังแนะนำ ให้คนอื่นมา และกินอาหารของฉันด้วยซ้ำ โอ้ ใช่ มันตลกมาก ฉันพูดว่า “แน่นอน ฉันจะให้อาหารคุณ ฉันไม่รู้มาก่อน ฉันคิดว่ามันดีกว่า ที่จะปล่อยให้คุณอยู่ลำพัง เพราะฉันไม่เคยรู้ วิธีการเลี้ยงสกั๊งค์มาก่อน และฉันคิดว่าชีวิตที่เป็นธรรมชาติ ดีกว่าสำหรับคุณ” แต่เขาไม่ชอบกิน หอยทาก กบและสิ่งพวกนั้น (โอ้) ดังนั้นโซซี่ก็ป้วนเปี้ยนอยู่รอบ ๆ ก่อนหน้านี้สักพัก เธอจึงบอกเขาว่า “คุณมาคุยกับท่านอาจารย์ ท่านจะให้อาหารคุณ”
เพราะพวกเขาคุยกัน รู้ไหม? ฉันไม่รู้ว่า สุนัขสามารถพูดคุยกับสกั๊งค์ได้ พวกเขาไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน เพื่อจะพูด (ครับ/ค่ะ) หากพวกเขารู้ว่า สุนัขอยู่ในความดูแลของฉัน พวกเขาสามารถพูดคุยได้ เขาพูดว่า “คุณกินอะไร? ฉันไม่ชอบกินหอยทากเป็น ๆ เหล่านี้ในสวน” โซซี่พูดว่า “เราไม่กินสัตว์ ไม่! เราเป็นวีแกน” สกั๊งค์จึงถามว่า “คุณหาสัตว์วีแกน ให้กินได้อย่างไร” โซซี่พูดว่า “เจ้าโง่! ไม่ใช่สัตว์วีแกน มันคือวีแกน! แค่วีแกน ไม่มีสัตว์” เขาจึงพูดว่า “คุณพบ อาหารนี้ให้กินได้อย่างไร” เธอพูด “คุณคุยกับท่านอาจารย์ของฉัน ท่านจะให้อาหารคุณ” เขามาจริง ๆ (ว้าว) ครั้งหนึ่งเมื่อฉันอยู่ที่นั่น เขามองมาที่ฉันจริง ๆ สองครั้งที่ฉันพบเขา ครั้งแรกที่เราพบกัน มันเป็นแบบประจันหน้า แต่อยู่ไกล ห่างออกไปไม่กี่เมตร และดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย (ค่ะ) แต่มันเศร้ามาก (โอ้) แล้วฉันรู้ว่าฉันให้อาหารเขา ตอนแรกฉันให้ขนมปังกับเขาและ ขนมปังกรอบและอะไรทำนองนั้น และเขากินขนมปัง แล้วฉันก็พูดว่า “โอเค อาจให้อาหารสุนัข (วีแกน) ในถุง ยังสดและใหม่ก็ได้ ดังนั้นฉันจึงให้เขา นิดหน่อย เพื่อดูว่าเขากินไหม เขากินมันทั้งหมด (โอ้) ใช่ แล้วครั้งต่อไป ฉันให้ขนมปังนิดหน่อย และอาหารสุนัข (วีแกน) มากขึ้นอีก เขากินอาหารทั้งหมด เขาเหลือขนมปัง ฉันจึงรู้ว่าเขาชอบ แต่อาหารสุนัข (วีแกน) บางทีเขาอาจจะฟังโซซี่มากเกินไป โซซี่พูดว่า “เรากินอาหารวีแกนของสุนัข เราไม่กินอย่างอื่น ที่ไม่ใช่วีแกน” ดังนั้นบางทีเขาอาจกังวล สิ่งอื่น ๆ ที่ไม่ใช่วีแกน ดังนั้นเขาจึงไม่กินขนมปังอีกต่อไป เขากินเพียง อาหารสุนัข (วีแกน) และต่อมาวันหนึ่ง ฉันคิดว่าบางที ... เพราะเขาเหลืออาหารเม็ดใหญ่ไว้ จากอาหารเม็ดของสุนัข รู้ไหม อาหารสุนัขสำเร็จรูป (วีแกน)? (ค่ะ/ครับ อาจารย์)
ดังนั้นฉันบอกเขา และตอนนี้ฉันบอกใครสักคนให้ดูแล ถ้าฉันไม่อยู่ที่นั่น คนอื่นจะดูแล ฉันไม่มีเวลาเสมอ หรือ ฉันไม่ได้อยู่ที่เดิมเสมอไป ฉันต้องย้ายไปเรื่อย ๆ ไม่อยู่กับที่ ด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย และด้วยเหตุผลอื่น ๆ เหตุผลด้านจิตวิญญาณ เพราะบางสถานที่ มีคุณค่าด้านจิตวิญญาณ มากกว่าที่อื่น ๆ และหลังจากที่ฉันจบกับ สถานที่หนึ่ง ฉันไปที่ที่สูงขึ้นอีก คุณเข้าใจไหม? (ครับ/ค่ะ ท่านอาจารย์) ถ้ามีสถานที่หนึ่ง แล้วฉันก็ต้องย้าย ดังนั้นวันหนึ่งฉันจึงคิดว่า เขาอาจจะตัวเล็กมาก เขาอายุแค่หก หรือเจ็ดเดือน ดังนั้นบางทีเขาอาจชอบอาหารนิ่ม ๆ ดังนั้นฉันเลยบอก คนที่ดูแล “เอามันแช่น้ำร้อนไว้ก่อน เขาชอบมันมากกว่า” เขาเดินไปรอบ ๆ และพูดว่า "ขอบคุณท่าน ขอบคุณท่าน" (โอ้) เขาหมุนตัวไปรอบ ๆ และพูดว่า “ขอบคุณท่าน” เหมือนกับสุนัขเมื่อพวกมันไล่ตาม หางของมันเอง (โอ้) บางทีเขาอาจจะเรียนรู้จากโซซี่ ฉันไม่รู้ สุนัขของฉัน มีเรื่องอื่น ๆ อีกมากมาย ที่ฉันพูดกับคุณเกี่ยวกับมันไม่ได้ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร สิ่งอื่นพูดไม่ได้ อันนี้
คุณก็รู้ว่ามันมีโควิด-19 กลายพันธุ์ ตัวใหม่เพิ่มขึ้นทุกวันนี้ ใช่ไหม? (ค่ะ/ครับ อาจารย์) พวกมันแพร่เชื้อ 70 หรือ 80% เร็วกว่าตัวเก่า (ว้าว) แล้วพวกเขาเจอมันในอังกฤษ แต่พวกมันอาจจะอยู่ ในฝรั่งเศสหรือที่อื่น ๆ แล้ว ดังนั้น ทั้งยุโรป ถูกปิดอยู่ขณะนี้ (ว้าว) พวกเขาไม่ให้ใคร จากอังกฤษไป ก็นอกจากอะไรที่เร่งด่วน หรือสำคัญมาก ๆ มาก ๆ จริง ๆ (ค่ะ/ครับ อาจารย์) พวกเขาถูกปิดหมดตอนนี้ ตอนนี้ทั้งอังกฤษ ถูกกักตัวจากยุโรป (ค่ะ/ครับ อาจารย์) แล้วแม้แต่ประเทศอื่น ๆ ก็ห้ามชาวอังกฤษ ไปที่ประเทศของพวกเขาเช่นกัน ฉันลืมไป อาจจะตุรกี หรืออะไร คุณไปค้นดู เพราะสายพันธุ์ใหม่นี้ มาจากอังกฤษ พวกเขาพบมันในอังกฤษ แล้วมันมี 6, 7 ประเภท หรืออาจจะมากกว่านั้นตอนนี้ น่ากลัวมาก (ครับ อาจารย์)
คุณไม่มีความสุข ที่คุณอยู่ด้วยกันลำพัง ในลูกโป่ง (ใช่ ครับ/ค่ะ ท่านอาจารย์) ฉันไม่สวมหน้ากาก เพราะถ้าฉันใส่หน้ากากอนามัย บางทีฉันอาจจะพูดเหมือน "คุณเป็นอย่างไร?" นอกจากนี้ฉันไม่จำเป็น ฉันอาศัยอยู่ลำพัง (ครับ/ค่ะ) ฉันไม่ติดต่อใครเลย (ใช่ ครับ/ค่ะ ท่านอาจารย์) ตอนนี้แม้แต่สุนัข ฉันไม่พบสุนัขเลย ฉันไม่พบคุณ เราแค่ใช้ชีวิตเช่นนี้
ฉันไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน ที่จะเราจะปราศจากโควิด-19 นี้ มันขึ้นอยู่กับมนุษย์ (ค่ะ/ครับ อาจารย์) ถ้าพวกเขาหันกลับ และใช้ชีวิตอย่างมีเมตตา ไม่ฆ่าสัตว์หรือคนอีกต่อไป แล้วการแพร่ระบาดนี้ จะหายไปในไม่ช้า ไม่ต้องใช้ยาใด ๆ ไม่ต้องใช้วัคซีน ไม่ต้องเดือดร้อนใด ๆ แต่ถ้าพวกเขายังดำเนินต่อไป อย่างที่เป็นอยู่ ฉันไม่รู้ ฉันรับรองไม่ได้ ฉันช่วยได้บ้าง แต่ฉันช่วยทั้งหมดไม่ได้ (ค่ะ อาจารย์) มันเยอะมากแล้ว มันช่วยเยอะมาก นั่นคือเหตุผลที่คนเสียชีวิตไม่มาก อย่างที่มันจะเป็น เข้าใจไหม? (ค่ะ ขอบคุณท่านอาจารย์)
และฉันถาม “คุณเป็นเพื่อนกันไหม?” เรากลับไปที่สกั๊งค์ ฉันเห็นมันที่นี่อีกวันหนึ่ง “เธอเป็นเพื่อนกันหรือเปล่า ?” เขาตอบว่า “ไม่ เราไม่รู้จัก กันมาก่อน” “แต่คุณพูด ใช่ไหม?” เขาพูดว่า “ใช่ ใช่ เรามีการพูดกัน และเธอก็มาเยี่ยมฉันเป็นบางครั้ง” อาจจะด้วยนิรมาณกาย คุณรู้ไหม วิญญาณ ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน กับอาจารย์ เช่นกัน “เธอบอกคุณเมื่อไหร่?” เขาพูดว่า “หลายเดือนก่อน” ฉันพูดว่า “โอเค”
หลายเดือนก่อน นั่นคือตอนที่ฉันเห็นเขาครั้งแรก นี่คือชื่อของเขา เขาชื่อ นี เอ็น-วาย ดังนั้นฉันจึงเรียกเขาว่า นี บางครั้ง ตอนที่ฉันให้อาหารเขาแต่ก่อน ตอนนี้ฉันไม่ได้ให้อาหารเขา ใครบางคนควรทำมัน แต่เมื่อฉันให้อาหารเขาก่อนหน้านี้ ฉันเรียกชื่อเขาเสมอ ฉันพูดว่า “นี อาหารคุณพร้อมแล้ว เมื่อคุณพร้อม เมื่อคุณหิว คุณมากินอาหาร โอเคนะ? ด้วยความรักทั้งหมด และคุณต้องขอบคุณพระเจ้า พระเจ้าประทานให้คุณ ฉันทำตามพระประสงค์พระเจ้าเท่านั้น โอเค? ฉันช่วยคุณ แต่มันมาจากพระเจ้า” ดังนั้นเขาเข้าใจสิ่งนั้น ก่อนหน้า เมื่อฉันยัง ให้อาหารเขา เขาวนรอบบ้านของฉัน มันเป็นสตูดิโอเล็ก ๆ มีห้องสุขา และทุกอย่างภายใน หกเมตรคูณสี่เมตร และเตรียมไว้สำหรับสุนัขด้วย เผื่อตอนที่สุนัขมา พวกเขาสามารถมีห้อง มีโซฟาและกรง ที่ฉันออกแบบ แต่เพียงกรงเดียวเพราะส่วนใหญ่ พวกเขากระโดดขึ้นโซฟา พวกเขาชอบมัน เพราะพวกเขามองเห็นฉันได้ดีกว่า สูงกว่าด้วย ฉันพูดกับพวกเขาว่า “ถ้ำอาจเย็น เพราะมันอยู่บนพื้น ดังนั้นถ้าคุณต้องการ โซฟาจะดีกว่า” แต่ตั้งแต่นั้นมา พวกเขามักจะนอนบนโซฟา หากพวกเขามีมัน บางครั้งพวกเขากระโดด เข้าไปในถ้ำ คุณรู้ไหม ห้องสุนัขของพวกเขา หากพวกเขาต้องการให้มืด ไม่งั้นพวกเขาก็นอนบนโซฟา
วันก่อน เพราะฝนตก ฉันคิดว่า สกั๊งค์อยู่ในสภาพอากาศ อย่างนี้ได้ยังไง และเขายังเด็กมาก พ่อแม่ของเขาตายแล้ว (โอ้) เพราะแก่ เขาบอกฉัน ดังนั้น เขาจึงอยู่คนเดียว และกินอาหารตามลำพัง ยังเด็กอยู่ ตั้งแต่เขาอาจจะสาม สี่เดือน ใช่ไหม? (โอ้) และตอนนี้เขาก็สบายดีฉันจึงรู้สึกเศร้า ฉันรู้สึกว่าฉันควรจะบอก คนที่ดูแล เพื่อวางกรงสุนัขไว้ข้างนอก หรือบางสิ่งบางอย่างสำหรับเขา แต่แล้วฉันก็พูดว่า “โอ้ ไม่ ไม่ดีกว่า เพราะมันไม่ปลอดภัย เหมือนเขามีโพรงของตัวเอง เขาอาจจะรู้แล้ว พ่อแม่ของเขาอาจสอนเขาไว้แล้ว หรือเขาอาจจะอยู่ ในโพรงของพ่อแม่เขา เพราะถ้าเขา ยังมากินต่อไป นั่นหมายความว่าเขาโอเค ปลอดภัยกว่าที่จะจับเขา ใส่ไว้ในกล่องสุนัขนั้น และวางไว้ข้างนอก และสิ่งอื่น ๆ สามารถคลาน เข้าไปข้างในและทำร้ายเขาได้ คุณรู้ไหมว่าฉันกำลังพูดอะไร? (ค่ะ/ครับ) หรือถ้าสุนัข ไปที่นั่นพวกเขาอาจจะผ่านไป และทำให้เขากลัว ไม่ใช่ว่าทุกตัวจะพูดเหมือนโซซี่ พวกเขาอาจทำให้เขาตกใจ หรือไปดม ดมและทำให้เขากลัวจนตาย ดังนั้นฉันว่าอย่าดีกว่า แค่ปล่อยเขาไว้อย่างนั้น แค่ให้อาหารเขาก็เพียงพอแล้ว นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด ดังนั้นวิญญาณของเขาจึงมาหาฉัน และพูดว่า “ไม่ต้องเสียใจ เพราะฉันรักท่าน (ออออ!) เหมือนลูกกับแม่ มากกว่านั้น" ดังนั้น (ว้าว) ฉันพูดว่า “เอาล่ะ ฉันไม่เศร้า ฉันแค่เป็นห่วงคุณ” ฉันกังวลเกี่ยวกับ สัตว์อื่น ๆ อีกมากด้วย เพราะพวกเขาไม่มี ความปลอดภัยของพวกเขา รู้ไหม? (ค่ะ/ครับ อาจารย์)
ครั้งที่แล้วฉันอยู่ในที่ที่หนึ่ง และฉันเห็นกระรอก ลูกกระรอก ตกลงบนพื้นและเสียชีวิต (โอ้) โอ้และนั่น ฉันเสียใจมาก ๆ แต่คุณจะดูแล กระรอกได้อย่างไร? แล้วพวกเขายังเด็ก และอาจจะมีลมมากเกินไป แล้วพวกเขาก็ตกลงมา โอ้ พระเจ้า มันทำให้ฉันเจ็บปวดมากจริง ๆ เป็นเวลานาน นานมาก โอเค ขออภัย อื่น ๆ… คุณต้องการไดอารี่หรือ? คำถามอื่นอีกไหม? หรือแค่นั้น? (แค่นั้นครับ อาจารย์) แค่นั้นหรือ? ดูว่ามีอะไรอีกไหม
ฉันพูดที่นี่ว่า “ฉันร้องไห้มากเกินไปทุกวัน ตาของฉันไม่ดี ฉันพยายามควบคุมมันให้ดีขึ้น พวกเขาเบลอ เล็กน้อยในตอนนี้” “ได้โปรดสวรรค์ ให้อภัย สัตว์และศัตรูของพวกเขา ให้อภัยมนุษย์ทุกคน” และมีสิ่งอื่นบางสิ่ง เกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง ที่ไม่สามารถบอกคุณได้ ขออภัย ฉันคิดว่ามันหมดแล้ว เป็นไดอารี่อีกเล่ม ไม่มีอะไรมาก และอันนี้ฉันไม่ได้เขียนมาก บางครั้ง แต่ไม่มาก ไม่ โอเค โอเค แค่นั้นเอง อื่น ๆ อีกมากมาย เกี่ยวกับการทำนาย สำหรับผู้นำคนนี้และคนนั้น และสิ่งนี้และสิ่งนั้น เกี่ยวกับดาวเคราะห์ของเรา ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ โอเคนะ? (เข้าใจครับท่านอาจารย์ ขอบคุณท่านอาจารย์)
ฉันขอให้คุณ สุขสันต์วันคริสต์มาส สวัสดีปีใหม่อีกครั้ง ( สุขสันต์วันคริสต์มาส ท่านอาจารย์ และสวัสดีวันปีใหม่ แก่ท่านด้วยเช่นกัน ) ไม่มีคำถามอีกแล้วใช่ไหม? ( ไม่ ท่านอาจารย์ ไม่มีแล้ว ) โอเค ดีมาก ( ขอบคุณท่านมาก ที่สละเวลาพูดคุยกับเรา ท่านอาจารย์ ) คุณควรจะขอบคุณมันอย่างแท้จริง ( ครับ ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์ ) เพราะเวลาของฉัน แน่นมากจริง ๆ แน่นมาก เมื่อใดก็ตามที่ฉันทำได้ ฉันยินดีที่จะทำ โอเคนะ? ( ขอบคุณมาก ท่านอาจารย์ ) วันนี้ไม่มี รายการที่เร่งรีบหลายรายการ ที่ออกอากาศคืนนี้ ออกอากาศคืนนี้ หรือมีการแก้ไขไม่มาก มันก็โอเค ใช่ เอาล่ะ งั้นก็ขอบคุณ (ขอบคุณ ท่านอาจารย์) ที่เป็นเด็กชายที่ดี (ขอบคุณ ท่านอาจารย์) และเด็กหญิงที่ดี ขอพระเจ้าอวยพรคุณทุกคน ( ขอพระเจ้าอวยพร ท่านอาจารย์ ขอบคุณท่านอาจารย์ ) ฉันขอบคุณที่ทำ ทุกอย่างเพื่อช่วยโลก เพื่อช่วยฉัน และอย่างไม่มีเงื่อนไข คุณไม่ต้องการอะไรมาก จากโลกนี้ คุณไม่ต้องการอะไรมาก เพื่อความสะดวกสบายของคุณ แม้ว่าคุณจะมี ทุกสิ่งที่คุณต้องการ คุณรู้ ใช่มั้ย? ( ค่ะ/ครับ ) คุณแค่สั่งสิ่งที่คุณต้องการ โอเคไหม? ไม่เคย ไม่เคย... ฉันจะไม่พูดอะไร เพียงเพื่อความสะดวกสบายของคุณ และเพื่อให้คุณ ทำงานต่อไป เข้าใจไหม? ( ขอบคุณท่านอาจารย์ )
ยังไงก็ตาม ฉันขอบคุณผู้ทำงาน โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ทุกคน ที่อยู่ข้างนอก ในโลกนี้ พวกเขาเสียสละมากด้วย เพราะพวกเขามีงานทำด้วย เพื่อหาเลี้ยงชีพและพวกเขายัง มีสมาชิกในครอบครัว พันธะของพวกเขา ภาระของพวกเขา และพวกเขายังคงใช้เวลาพวกเขา เพื่อช่วยในการทำงานนี้ เพื่อช่วยโลกของเรา ดังนั้นฉันขอบคุณด้วยความจริงใจ และถ่อมตัว ขอพระเจ้าอวยพรทุกคน รักพวกคุณมาก ขอบคุณ กอด กอด พระเจ้าอวยพรคุณและครอบครัวคุณ ลาก่อนตอนนี้ (ลาก่อน ท่านอาจารย์)
