ฉันแค่ขอให้พวกเขากลับใจ และเปลี่ยนเป็น ทิศทางตรงกันข้าม ว่า พวกเขากำลังไปที่ไหน เพราะพวกเขาไป ไปผิดทาง แค่นั้น ฉันแค่เหมือนมัคคุเทศก์ ที่จะบอกพวกเขา “ทางนั้นผิด ไปทางนี้” แต่ถ้ายังคงเป็นแบบนั้นต่อไป แล้วพวกเขาจะได้พบ กับการลงโทษของพวกเขา ไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำได้
ถ้า ตัวอย่างเช่น เจ้านาย ในสำนักงานนั้นรับสินบน ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เล็กกว่า ต้องสนับสนุนมันด้วยเช่นกัน มิฉะนั้น ไม่อย่างนั้น หรือพวกเขารวมกลุ่มกัน ในกลุ่มเดียวและทุกคน ต้องรับสินบนด้วยกัน หรืออื่น ๆ (ใช่ค่ะ) ดังนั้น โลกนี้จนถึงตอนนี้ ในหลาย ๆ ด้านยังหมดหนทาง และเรามีการระบาดมากมาย (ค่ะ ท่านอาจารย์) ไม่ใช่แค่ไวรัสเท่านั้น ไวรัสในสังคม ในระบบราชการ ในระบบสังคม ยิ่งยากที่จะรักษา มากกว่าโควิด-19 แต่จะทำอย่างไรได้? มนุษย์จะต้องเรียนรู้ (ค่ะ ท่านอาจารย์)
และอะไรก็ตาม เราต้องอดทน และสิ่งที่พวกเขาทำ พวกเขาต้องรับ ผลที่ตามมา หากพวกเขาไม่หันกลับ กลับใจและเปลี่ยนแปลง (ค่ะ ท่านอาจารย์) ฉันขอให้คน แค่กลับใจและหันกลับ ฉันไม่ได้ขอให้พวกเขา มาเป็นลูกศิษย์ของฉัน ฉันไม่ได้ขอเพื่อให้รู้ ที่อยู่ ชื่อ ของพวกเขา ฉันไม่ได้ขอเงินจากพวกเขา หรือใช้อิทธิพลของพวกเขา หรือตำแหน่งของพวกเขา หรือพลังของพวกเขาที่จะช่วยฉัน ไม่ทั้งนั้น! ฉันแค่ขอให้พวกเขากลับใจ และเปลี่ยนไปใน ทิศทางตรงกันข้ามกับ ที่พวกเขากำลังไป เพราะพวกเขาไป ผิดทาง นั่นคือทั้งหมด ฉันเป็นเหมือนไกด์ที่จะบอกพวกเขา “ทางนั้นมันผิด ไปทางนี้” แต่ถ้าไปทางนั้นต่อไป แล้วพวกเขาจะ พบกับเคราะห์กรรมของพวกเขา ไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำได้ (ค่ะ ท่านอาจารย์)
ดังนั้น อย่าถามฉันอีก เกี่ยวกับพรของอาจารย์ ที่จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น ทำบางสิ่งให้ดี แต่ไม่ใช่ทุกอย่างดี (ค่ะ ท่านอาจารย์) และแม้ว่าฉันจะทำให้ คนรุ่นนี้ดี มันไม่ได้หมายความว่า รุ่นต่อไปหรือรุ่นต่อ ๆ ไป ต่อ ๆไปจะดี เช่นเดียวกับที่พระเยซูทรงเสียสละ สำหรับกลุ่มลูกศิษย์ของพระองค์ และบางส่วน ผู้เกี่ยวข้องของพวกเขา แต่ไม่ใช่ทั้งโลก (ใช่ค่ะ) แล้วไม่ใช่สำหรับทุกคน หลังจากรุ่นของท่าน (ค่ะ ท่านอาจารย์) แน่นอน คำสอนของพระองค์ ช่วยให้บางคนอยู่ในแถว แต่ถึงกระนั้นประเด็นหลักก็คือ - ความเมตตา กรุณา ส่วนใหญ่ไม่เข้าใจ และคนตาบอดนำทางคนตาบอด และทั้งคู่ตกลงไปในหลุมพราง และนั่นคือผลลัพธ์ ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงได้ (ค่ะ ท่านอาจารย์) ถ้าคนตาบอดนำทางคนตาบอด แล้วสักวันพวกเขาจะล้มลง ด้วยกัน ไม่? (ถูกต้องค่ะ) และถ้ามีใครอยู่ใกล้ ๆ รู้สึกเสียใจกับพวกเขา แล้วพูดว่า “ไม่ ไม่ ไม่ อย่าไปที่นั่น อย่าตรงไปข้างหน้า เลี้ยวซ้าย หรือหันกลับและ หาทางอื่น” และถ้าพวกเขาไม่ทำมัน แล้วเราจะทำอย่างไรได้? (ค่ะ ใช่ค่ะ) มันโอเค ที่เลี้ยงคน แต่จะดีกว่าถ้าสอน วิธีการเลี้ยงตัวเองให้พวกเขา (ค่ะ ท่านอาจารย์) มันอยู่ยั้งยืนยงและ เป็นประโยชน์สำหรับทุกคนมากกว่า พวกเขาไม่สามารถนั่งเฉย ๆ ทำทุกอย่างที่ชั่วร้ายทั้งหมด สำหรับคนอื่น ๆ ทุกคน รวมถึงสัตว์ต่าง ๆ แล้วคาดหวังว่าอาจารย์คนใด มา ฮูลา ฮูป แล้วทุกอย่างก็โอเค ไม่เป็นไรสำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ มันไม่ยุติธรรมสำหรับสัตว์ หรือสำหรับผู้เคราะห์ร้าย (ค่ะ) จากการกระทำผิดทั้งหมดนี้ ตอนนี้คุณรู้แล้ว ดังนั้น ผู้สื่อข่าว ฉันขอชมเชยพวกเขา สำหรับการทำสิ่งที่สูงส่ง แต่ฉันไม่รู้ว่า สามารถสร้างความแตกต่างได้มาก มันอาจสร้างความแตกต่าง แต่นานกว่านั้น มันสามารถสร้างความแตกต่าง เร็วกว่านี้ ฉันหวังอย่างนั้น และฉันหวังว่าผู้สื่อข่าวทุกคน ในโลกทั้งใบ ทำตามความกล้าหาญนี้ ตัวอย่างที่ชอบธรรมของผู้สื่อข่าว ในเบรอตาญ(บริตทานี)ในฝรั่งเศส
โอ้! ฉันอ่อนแรงเมื่อฉันพูด ด้วยลิ้นของฉันพันกัน เป็นเพียงวิญญาณของฉัน บางครั้งไม่ได้ควบคุมร่างกายของฉัน ได้สมบูรณ์ คุณสามารถเห็น ฉันพูดผิดหลายคำ และฉันไม่สามารถออกเสียงมันได้ บางครั้ง (ค่ะ ท่านอาจารย์) ไม่ใช่แค่คำนี้ แต่มากมาย ฉันรู้ว่ามันอยู่ในหัวของฉัน แค่มันออกมาไม่ถูกต้อง เช่นเดียวกันบ่อยครั้ง ที่ฉันคว้า สิ่งต่าง ๆ และมันก็หล่นลง หลุดจากมือของฉัน แม้ว่าฉันรู้ว่าฉันคว้ามันมา ในมือของฉัน บางครั้งก็หลุดออก จากมือของฉัน ฉันมีมันอยู่ในมือแล้ว มันยังคงหลุดออกมา เพราะบางทีฉันไม่ได้ มีพลังงานที่จะถือมันไว้ บางครั้ง ฉันแบตเตอร์รี่เหลือน้อยแบบนั้น หรือบางครั้งขึ้นอยู่กับ ฉันไม่ได้กลับเข้าในร่าง การติดต่อยังไม่ได้ เป็นที่ยอมรับระหว่าง ร่างกายและ คำสั่งของวิญญาณที่สูงกว่า (ค่ะ ท่านอาจารย์) คุณสามารถเดินหน้า และหัวเราะความไม่รู้หนังสือของฉัน แต่ (ไม่ค่ะท่านอาจารย์) ฉันคือทุกอย่าง ฉันรู้สึกอับอาย และถ่อมตัวตลอดเวลา ทุกที่ แต่อย่างไร ฉันมีหลายสิ่ง ที่จะดูแล แม้ว่าจะไม่คาดคิด ทำงานพิเศษบางอย่างให้ฉันเสมอ ไม่ใช่แค่งานโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ (ค่ะ ท่านอาจารย์) ไม่ใช่แค่การประชุม กับคุณเท่านั้น
ฉันดีใจที่เรามีมัน เพราะไม่มี คำถามทั้งหมดของคุณ อาจจะ ฉันจะทำให้ข่าวสารของฉันล่าช้า จนกว่าฉันจะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ (ใช่ค่ะ) ข้อความที่ ฉันควรจะพูด ในวันที่ 24 กรกฎาคมที่ผ่านมา เพราะฉันก็ขี้เกียจมาก ที่ใส่ผงป้องกันความเงา บนใบหน้าของฉันและทุกสิ่งนั้นด้วย (ค่ะ เข้าใจค่ะ) และแก้ไขมันเล็กน้อย สำหรับกล้องและทั้งหมดนั้น และยังรวบรวมพวกคุณ และฉันคิดว่า จะทำอะไรกับมัน เพราะเป็นข้อความสั้น ๆ ไม่เหมือนกับการประชุมที่ยาวนาน เลยคิดว่าฉันไม่ต้องการ ที่จะรวมพวกคุณ แค่พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วฉันก็คิดว่า "อ๋อ บางทีก็แค่คุย ทางโทรศัพท์โดยไม่มีวิดีโอ" และฉันกำลังคิด คิด แล้วสี่หรือห้าวัน ผ่านไปแล้ว เวลาผ่านไปเร็วมาก! ฉันเพิ่งรู้ตัวเมื่อวานนี้ ว่าห้าวันที่ผ่านมาแล้ว ตั้งแต่วันที่ฉันต้องการ ให้ข่าวสารกับคนของเรา (ค่ะ ท่านอาจารย์) อย่างน้อยคนของเรา ก็ไม่ออกไปข้างนอก คนที่ไม่ประทับจิต เพราะฉันไม่รู้ พวกเขาเชื่อ ที่ฉันพูดอะไรมากแค่ไหน และพวกเขาฟังมากแค่ไหน หรือเท่าไหร่ก็ได้ ทำอะไรก็ได้ที่ฉันพูด อย่างน้อยก็สำหรับคนของเรา ทุกที่ในโลก ในการดูแลตัวพวกเขาเอง นั่นคือทั้งหมดที่ฉันหวังไว้ (ค่ะ ท่านอาจารย์) แน่นอน มันจะดีกว่า ถ้าโลกนี้รับฟังด้วย แต่ฉันไม่ได้ตั้งความหวังไว้สูงมาก วิธีที่มันเป็นไป ความตายอยู่ ที่ประตูของโลกแล้ว และยังคงดำเนิน ธุรกิจตามปกติต่อไป การกินเนื้อสัตว์ และการดื่มแอลกอฮอล์ และพูดเรื่องไร้สาระ และการทำอะไรก็ได้ (ค่ะ ท่านอาจารย์) ผู้คนกำลังจะตาย จำนวนนับไม่ถ้วน คุณสามารถเห็นข่าว ที่หลุมจำนวนมากกำลังขุด ทุกที่ (ใช่ค่ะ) และไม่เคยเพียงพอ สำหรับโลงศพ หลุมศพ แบบนั้น แค่ ขุดหลุมฝังศพทุกที่ง่าย ๆ ที่พวกเขามีที่ว่าง และฝังพวกเขา แค่นั้นแหละ ไม่มีพิธีรีตอง คุณเห็นไหม? (ค่ะ ท่านอาจารย์) อย่างไม่ไยดี ข้อความที่ฉันต้องการ เอาออกให้เร็วที่สุดที่เราสามารถ (ค่ะ ท่านอาจารย์) เพื่อให้คนดูแล ความปลอดภัยและสุขภาพ - และชีวิต (ค่ะ ท่านอาจารย์) มันสามารถช่วยชีวิตคนได้จำนวนมาก (ค่ะ ท่านอาจารย์) เพราะถ้าคุณทำซ้ำไปเรื่อย ๆ การทำซ้ำ ๆ บางคำอาจจะ เข้าหูของคนบางคน (ใช่ค่ะ หวังว่าอย่างนั้น) แค่เหมือนเรื่องตลก ที่เราอ่านที่ไหนสักที่ บริษัทที่ขาย เจ้านายพูดกับพนักงานว่า "คุณก็รู้ ถ้าไม่มีคนซื้อ คุณแค่ทำซ้ำ ๆ ทำซ้ำ ๆ และแล้วความเป็นไปได้ ที่พวกเขาจะซื้อมากขึ้น " จากนั้นพนักงานก็พูดว่า "ครับ ท่าน" แล้วเจ้านายก็พูดว่า "ตกลง คุณเข้ามาทำอะไร ในสำนักงานของฉัน ทีแรก?" เขาพูดว่า "เพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น " ผู้เรียนรู้เร็ว รวดเร็ว รวดเร็ว (ใช่ค่ะ)
มีคำถามอีกไหม? ( ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ถ้าคนที่ นำสุนัขของท่านอาจารย์ (มาให้ท่าน) เข้ามาใกล้ท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์จะเสียพลัง ทางจิตวิญญาณ 14% และประหยัด พลังงานสำหรับภารกิจของท่าน? ) เพราะระดับของพวกเขาต่ำเกินไป พลังงานของพวกเขาหยาบ แม้ว่าพวกเขา ไปที่ระดับที่สี่แล้ว มันดีมากกว่า แต่บางคนไม่ได้อยู่ในระดับนั้น บางคนระดับไม่ได้สูงกว่า แค่สามหรือสี่ นั่นเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนัก (ค่ะ ท่านอาจารย์) พลังงานไม่บริสุทธิ์พอ สำหรับความเป็นอยู่ที่ดีของฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันเข้าฌาน (ค่ะ ท่านอาจารย์) เข้าฌาน คุณควร ปิดตัวจากโลกนี้ คุณไม่ควรเห็นใคร สุนัขใด ๆ สิ่งมีชีวิตใด ๆ ไม่มีอะไร (ค่ะ ท่านอาจารย์) ในทิเบต สมัยก่อน เช่นช่วงเวลาของมิลาเรปะ พวกเขาจะทำ…เล็ก ๆ เหมือนถ้ำ แล้วปิดอย่างสมบูรณ์ คุณแค่อยู่ข้างในนั้นตลอดไป เพียงแค่เปิดนิดหน่อย เพื่อที่ คนสามารถนำอาหารมาให้คุณ และแม้แต่ คน ที่นำอาหารมา คลุมมือของพวกเขา เพื่อที่คุณจะไม่ รู้ว่านั่นคือใคร นั่นคือสิ่งที่พวกเขาทำ (ว้าว) มือก็ไม่ให้เห็น เมื่อก่อนฉันเคยเข้าฌานในซีหู ฉันทิ้งทุกอย่างจริง ๆ ฉันพูดว่า “ฉันไปตามลำพัง และไม่มีสุนัข ไม่มีมนุษย์ ไม่มีโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ ไม่มีงาน ไม่มีอะไร” และโดยทันที ฉันมีความสงบสุข ช่างเป็น ... โอ้ช่างปิติ ยินดี! เพียงแค่ความพึงพอใจ และนั่นเป็นครั้งเดียวเท่านั้น แต่ในเวลาต่อมา เพราะหลายอย่าง ไม่ถูกต้องกับ งานโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ เมื่อฉันไม่อยู่ที่นั่น หลังจากนั้นฉันก็ไม่สามารถปล่อยไป
ฉันไม่รู้ ถ้าฉันกำลัง เข้าฌานจริง ๆ ฉันพยายามเต็มที่ แต่มันไม่ใช่ทั้งหมดนั้น เข้าใจไหม? (ค่ะ ท่านอาจารย์) ไม่ใช่การเข้าฌานตามปกติ มันอาจจะ ไม่มีอะไรดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ฉันบอกคุณไปแล้วก่อนหน้านี้ ว่าไม่ได้ผล 100% (ค่ะ ท่านอาจารย์) แต่ฉันจะทำอะไรได้? ฉันเพียงคนเดียว ฉันต้องทำหลายอย่าง ฉันคลี่ตัวเองบางเกินไป คำถามต่อไป ถ้าคุณพอใจแล้ว (ค่ะ ท่านอาจารย์) เกี่ยวกับคำถามนั่น? (ค่ะท่านอาจารย์ ขอบคุณค่ะ) เพราะพลังงานของคุณ หยาบเกินไป ระดับของคุณไม่สูงพอ นั่นคือเหตุผล นั่นคือสาเหตุที่ฉันสูญเสีย ในบางครั้งการเข้าฌาน เพราะเหตุฉุกเฉิน เพราะสุนัขตาย บางครั้งฉันพบสุนัข และหลังจากนั้น วุ่นวายทันที ทันที (ว้าว)
( เกี่ยวกับเรื่องนั้น ถ้าลูกศิษย์ไม่ควรเข้าใกล้ ท่านอาจารย์ในระยะเก้าเมตร แล้วเมื่อท่านอาจารย์พูด กับลูกศิษย์ทางโทรศัพท์ล่ะ? ) ใช่แล้ว มันเกี่ยวกับอะไร? ฉันจะสูญเสียแน่นอน เพราะคุณจะออกอากาศมัน ในโทรทัศน์ [สุพรีมมาสเตอร์] ด้วย ให้คนทั้งโลกได้เห็น ไม่ใช่แค่คุณ ฉันต้องเสียสละ (ค่ะ ท่านอาจารย์ ขอบคุณค่ะ) (ขอบคุณค่ะ ท่านอาจารย์) ต้องทำอะไรอื่นอีก? ฉันรู้ทุกอย่าง แต่ฉันก็ยังทำมัน แม้แต่ พระเจ้าต่าง ๆ ก็อดเสส และอาจารย์สูงสุด เตือนฉัน ฉันพูดว่า "ฉันต้อง" แม้แต่สุนัขของฉันก็บอกฉัน แม้แต่สุนัขของฉัน บางคนพยายามที่จะ สร้างปัญหาจริง ๆ ด้วยระบบการทำงานของฉัน เพื่อที่ฉันหยุดทำงาน พวกเขากระทั่งทำตามวัตถุประสงค์ ฉันพูดว่า “อย่าทำมันอีกครั้ง ฉันทำมันอย่างสมัครใจ ฉันต้องทำ เพราะไม่มีใครอื่น จะทำในแบบที่ฉันทำ” ฉันบอกสุนัขทุกตัว ให้หยุดมันซะ ดังนั้น พวกเขาจึงหยุด พวกเขาต้องการปกป้องฉัน พวกเขากล่าวว่า “มนุษย์ ไม่คู่ควรกับท่าน ที่จะเสียสละจนกระทั่ง ท่านไร้คุณค่าและหมดหนทาง และไร้พลังเช่นนั้น” ฉันพูดว่า "อย่าสนใจเรื่องของฉัน" ตอนนี้ คุณรู้ (เข้าใจค่ะ) ความจริงทั้งหมด ฉันต้อง อย่างน้อยก็เพื่อปกป้องคุณและ พี่ชายหญิงที่ประทับจิตของคุณ (ขอบคุณค่ะ ท่านอาจารย์) ถ้าคนอื่นไม่ฟัง อย่างน้อยฉันก็เตือนพวกคุณ ลูกศิษย์ของฉัน เพราะถ้าฉันไม่บอก พวกเขาจะไม่รู้ (ค่ะ ท่านอาจารย์) พวกเขาหลายคน กระทั่งไม่ได้ดูทีวี และพวกเขาไม่ทราบข่าว (ใช่ค่ะ) และพวกเขาอาจประมาทเกินไป และยังมี สมาชิกในครอบครัวของพวกเขา ผู้ที่คิดว่า มันโอเค ที่ปล่อยให้พวกเขาออกไปและอย่าง ไม่ระมัดระวังโดยขาดการป้องกัน (ค่ะ ท่านอาจารย์) ดังนั้น ฉันต้องบอก โดยลำพังด้วยตัวฉันเอง นันเป็นเวลาหลายสิบปีมาแล้ว จะคุยอะไรตอนนี้? พระเจ้าบอกฉันเรื่องนี้ บอกฉันอย่างนั้น แต่ฉันไม่ทำ สิ่งที่พระเจ้าบอกฉันเสมอ (ค่ะ ท่านอาจารย์)
