راه بسوی صلح در اوکراین (یورین) و دنیا، قسمت ۹ از ۱۳

لطفاً، از این به بعد، زندگی‌تان را تغییر دهید. یک انسان واقعاً خوب، یک فرزند خوب ِخدا باشید. همچنین بخاطر خودتان، از همه چیزهای بد دوری کنید. نه فقط، خون و گوشت موجودات زنده دیگر را نخورید. درختان زیبایی را که به شما اکسیژن می‌دهند را قطع نکنید. همچنین، مواد مخدر مصرف نکنید، الکل مصرف نکنید، سیگار نکشید. چیزی که وجودِ انسانی زیبا و ارزشمندتان را مسموم می‌کند، مصرف نکنید.

هر چیزی که برایتان بد است، آنرا متوقف کنید. از آن دوری کنید. هر چیزی که برای شما و دیگران خوب است، به انجام دادنش ادامه دهید، و اگر می ‌توانید، بیشتر انجام دهید. این تنها راهی است که می ‌توانید در این دنیا بقاء داشته باشید، از افسون بی‌ رحمانه، مسمومیت بی‌رحمانه، و چنگال‌ های بی‌رحمانه مایا فرار کنید. و این تنها راهی است که می‌ توانید به 'خانه' برگردید، به خانه واقعی‌تان، خانه باشکوهتان، خودتان را ببینید، خود واقعی‌تان را، در میان نوری باشکوه و زیبا که دورشما و همه جا را فرا گرفته است. آن خود واقعی شماست. فرشتگان را به‌خاطر زیبایی‌شان ستایش نکنید، قدیسین و فرزانگان را ستایش نکنید – [بلکه] یکی از آنها باشید!

حتی نیازی نیست کاری انجام دهید تا یک انسان باشید، فقط یک انسان شفیق باشید. فقط از تمام چیزهای بد دوری کنید. به زندگی ها احترام بگذارید، نه فقط به زندگی خودتان، بلکه به تمام زندگی ‌ها. و از خدا بترسید، به خدا احترام بگذارید، خدا را دوست بدارید، و در هر لحظه از زندگی‌تان خدا را به یاد داشته باشید. نیازی نیست که شغل، تجارت، خانواده، ثروت یا هیچ چیز دیگری را رها کنید و به جنگل بروید تا یک یوگی یا چیزی شبیه به آن شوید. در میان مردم زندگی کنید، فقط خدا را به یاد داشته باشید و به او احترام بگذارید. کاملا یک انسان شفیق باشید، بوسیله احترام به زندگی ها، هر کار نیکی که می‌توانید انجام دهید و همیشه خدا را به یاد داشته باشید. اگر اینگونه باشید، من شخصا شما را نجات خواهم داد. اگر اینگونه باشید، اگر یک انسان شفیق باشید، حتی اگر پیرو من نباشید، اگر در بستر مرگ فقط نام مرا صدا بزنید، من آنجا خواهم بود و شما را از جهنم بیرون خواهم کشید.

خدا این را می‌داند. همه استادان، همه بوداها، همه قدیسین و فرزانگان می‌دانند که من حقیقت را می‌گویم. به شما قول می‌دهم. فقط یک انسان شفیق باشید. هر کار نیکی که می‌توانید انجام دهید. از هر چیز بدی دوری کنید. به‌ خصوص از کارمای کشتار. ممنونم که گوش می‌کنید. و ممنونم که آنچه را می‌دانید برایتان بهترین است، در زندگیتان به کار می‌بندید. چیزی که برایتان بهترین است، در واقع برای سیاره نیز بهترین خواهد بود. و البته، آن بهترین چیز برای خانواده، عزیزانتان و خودتان نیز است.

کمی بیشتر به تایوان (فورموسا) بپردازیم. من یک حلقه صلح ایجاد کرده‌ام، یک دایرۀ صلح اطراف کشورتان، اطراف تایوان (فورموسا). من تمام تلاش ممکن را برای صلح در کشورتان انجام داده‌ام تا کشور شما را از جنگ محافظت کنم. اما اگر مردم شما به کشتن اشخاص- حیوان بی‌گناه ادامه دهند که موجودات باادراک زنده هستند و اغلب شما بودایی هستید، پس می‌دانید که کارما وجود دارد. بدترین کارما، کشتار است. و می‌دانید که بدترین کارما کشتن موجودات، کشتن انسان‌هاست. اما اگر به این کار ادامه دهید، انسان‌ها را هم می‌کُشید بوسیله دادن بیماری و ناخوشی به بدن انسان‌های دیگر و موجودات دیگر، چراکه گوشت اشخاص- حیوان را به آنها می‌‌دهید یا خودتان گوشت می‌خورید. تمام این کارمای کشتار جمعی بر سرتان می‌آید، نه فقط با فاجعه که به شما هشدار دهد، نه‌ فقط با پاندمی، بلکه با جنگی بزرگ و شما پیروز نخواهید شد.

و به آمریکایی‌ها هم تکیه نکنید. آنها نمی‌توانند همزمان از همه کشورها محافظت کنند و سلاح یا پول نامحدود برای ادامه حمایت از شما ندارند. نیروی انسانی ندارند که همه را آنجا بیاورند که فقط برای محافظت از جزیره کوچکی مانند تایوان (فورموسا)، بکشند یا کشته شوند. و چین را می‌شناسید، آن‌ها ذهنیت ارفاق کردن را ندارند. شما که می‌دانید.

پس لطفاً وگان باشید. همه رهبران تایوان (فورموسا)، مردم را با گذشت تر، باشفقت‌تر، نیک‌خواه‌تر کنید. برای من فرقی ندارد که پیرو آیین کاتولیک یا بودایی هستید، هر دو آموزه واقعی به مردم می‌آموزد که باشفقت باشند. پس همگی وگان باشید و الگوی درخشان شفقت، رحمت، نیک‌خواهی را طبق قانون خداوند، طبق آموزه‌های بودا نشان دهید. آن الگوی درخشان را به هموطنانتان نشان دهید تا از آن پیروی کنند!

سلاح‌های بیشتری نخرید. هیچ سلاحی نمی‌تواند کارما را نابود کند، شما این را می‌دانید. متاسفم اگر با شما مودبانه صحبت نمی کنم یا شما را ستایش نمی کنم. من شما را ستایش می ‌کنم. من به همه شاگردانم، حتی به‌ طور علنی، گفته ‌ام که دولت تایوان (فورموسا) خوب است، مهم نیست چه کسی رئیس‌ جمهور باشد یا چه کسی در دولت است. شاید تغییراتی اینجا و آنجا رخ دهد، اما کل سیستم تایوان (فورموسا) خوب است. دولت، واقعا از افراد فقیر، از نیازمندان مراقبت می‌کند و تا جایی که می‌تواند به کشورهای دیگر نیز در جنگ و بلایای طبیعی کمک می‌کند. آنها فقط یک جزیره کوچک هستند.

من این را به مردم گفتم، به شاگردانم گفتم. هر کسی که به تایوان (فورموسا) می‌آید، احساس خوبی دارد، زیرا من به آنها گفتم که کشور شما خوب است، دولت شما خوب، سخاوتمند، مهربان، ملایم و صلح‌دوست است. همچنین آنها این انرژی مثبت را با خود به کشورشان بازمی‌گردانند. و باعث می‌شوند کشورشان نیز به کشور شما، به ملت شما احترام بگذارد. اما من نمی‌توانم تمام کارما را پاک کنم اگر شما هنوز به کشتن اشخاص- حیوان ادامه دهید و هر روز آنها را بخورید.

کشور شما به ‌خاطر یک چیز دیگر هم مشهور است، و آن این است که مردمش از نظر سلامتی چندان خوب نیستند، زیرا هر بار که کمی بیمار می‌شوند، سریع به داروخانه می‌روند و دارو مصرف می‌کنند. اما همه شما می‌دانید که دارو همه بیماری‌ ها را درمان نمی‌کند، بخاطر کارما. و هر چه دارو بیشتر مصرف کنید، مقاومت بدن شما ضعیف‌تر می‌شود- و حتی میکروب‌ها و باکتری‌ها نیز مقاوم‌تر می‌شوند. اما خوشحالم که کشور شما حداقل پزشکان خوب، بیمارستان‌های خوب و تجهیزات پزشکی خوبی دارد، زیرا کشور شما ثروتمند است و استطاعت مالی همه اینها را دارد. و شهروندان شما تحت سیستم دولتی به خوبی مراقبت می‌شوند.

و من برای مردم تایوانی (فورموسایی) خیلی خوشحالم که چنین کشوری و چنین سیستمی دارند. حتی اگر حزب مخالف، رئیس‌ جمهور شود، حداقل همان مسیر را ادامه می‌دهند- از مردم و کشور مراقبت می‌کنند، و کشور در حال حاضر شکوفا و امن است. اما طوفان‌ها و زلزله‌های زیادی اتفاق می‌افتند. اینها نتیجه انرژی کشتار هستند، که کشور بواسطه کشتن اشخاص- حیوان یا سوزاندن جنگل‌ها بخاطر تصاحب زمین ایجاد کرده است.

البته شنیده‌ام که در تایوان (فورموسا)، دولت قطع درختان برای کشاورزی یا ساخت ‌و ساز را ممنوع کرده است. اما مردم این کار را انجام می‌دهند. شنیده‌ام که آنها زمین را آتش می‌زنند. و وقتی همه درخت‌ها سوختند و از بین رفتند، اجازه پیدا می‌کنند که از آن زمین برای کارهای دیگر استفاده کنند، مانند ساخت خانه، ساختمان، آپارتمان، یا برای پرورش اشخاص- حیوان، کشتارگاه‌ها و غیره. پس قوانین محافظت از جنگل‌ها و زمین‌های بکر در تایوان (فورموسا) به‌ اندازه کافی سختگیرانه نیست. باید تاکید بیشتری روی حفاظت از آن داشته باشید. بیشتر هزینه کنید تا از جنگل‌ها و درختان محافظت کنید، قبل از اینکه سرزمین شما برهنه و خالی شود و دیگر چیزی در آن زنده نماند. و فقط تاسیسات پرورش اشخاص- حیوان در همه جا رشد کند.

قبلاً وقتی من در تایوان (فورموسا) بودم، فقط آشرام "میائولی" در "شیهو" را داشتم. بعدها یک آشرام دیگر در "پینگ‌ تونگ"خریدم، که قبلا محل پرورش اشخاص- حیوان بود. آنها در آنجا اشخاص- بز، مرغ و خوک پرورش می‌دادند. اما بعدا، والدین صاحب آنجا، دیگر زنده نبودند، بنابراین کسی نمی‌خواست از آن مزرعه مراقبت کند. کسی نمی‌توانست، فقط یک پسرشان بود که با والدین در آن محل پرورش حیوانات کار می‌کرد. و بعدا، او به تنهایی قادر به ادامه کار نبود، بنابراین زمین به ما فروخته شد، در حالی که هنوز بسیاری از اشخاص- مرغ‌ در آنجا بودند، یا یک کلبه که در آن ساخته شده بود. سپس من آن را به یک آشرام زنده تبدیل کردم، برعکس کاری که قبلا در آنجا انجام میشد.

در آن زمان، این تنها مزرعه ‌ای بود که در اطراف آنجا دیده بودم. و بعد، ما آنجا بودیم، مدیتیشن می‌کردیم، اعتکاف برگزار می‌کردیم، و حتی شهردار هونولولو، که یک آمریکایی است، آمد. همراه با همسرش شخصا به دیدن ما آمدند. بسیاری از مقامات دولتی، شهرداران، شاید سناتورها و برخی از مسئولان دولتی نیز گاهی به ما سر می‌زدند. همه چیز خوب بود.

و چند سال بعد که برگشتم. خدایا، دیگر فقط ما آنجا نبودیم که آن محل پرورش اشخاص- حیوان را به مکانی معنوی تبدیل کرده بودیم، بلکه در سراسر اطراف آن، تاسیسات پرورش حیوانات ایجاد شده بود- اشخاص- خوک، مرغ، اردک و غیره. دیگر نمی‌توانستم در آن آشرام "پینگ‌ تونگ" بمانم، زیرا بوی آنجا وحشتناک شده بود! و اگر دولت چیزی می‌گفت، آنها میگفتند:

"ما هر روز آن را تمیز می‌کنیم." اما دولت که نمی‌تواند هر روز برای بازرسی بیاید. آنها نمی توانند هر روز آن را بازرسی کنند. بوی آنجا وحشتناک بود، و من سرفه می‌کردم؛ هوای سمی باعث می‌شد زیاد سرفه کنم و درد داشته باشم، بنابراین مجبور شدم آنجا را ترک کنم. اما شاگردان در "پینگ ‌تونگ" هنوز در آنجا به مدیتیشن ادامه می‌دهند. آنها فقط هفته‌ ای یک بار می‌آیند. یا شاید اگر اعتکافی برگزار کنند، فقط برای یکی دو روز، شاید بتوانند برای آن مدت آنجا را تحمل کنند، آن هم اگر ماسک بزنند و پنجره‌ها را ببندند، اما خفه کننده است. دیگر آن آشرام زیبا که من ساخته بودم، نبود. دیگر یک آشرام معنوی زیبا نبود. اما در تایوان (فورموسا)، برای من دشوار است که جایی بزرگ ‌تر بخرم و حتی مجوز ساخت یک معبد یا آشرام را بگیرم تا مردم بتوانند بیایند و انرژی نیکوکارانه را تمرین کنند.

Photo Caption: رشد کردن در هرجای ممکن، اهدا کردن هر چیزی که استطاعت داریم

دانلود عکس